SİGRAFİTTO SANATININ TANIMI VE TEKNİĞİ

Sözcük anlamı itibariyle İtalyanca’da ‘kazınmış’ anlamına gelen sigrafitto, bir astar kazıma dekor tekniğidir.Tasarıma göre sır üstüne püskürtülen boya ya da boyanan desenler kuruduktan sonra kazıma aletleri(iğne veya benzeri metaryeller gibi…) ile uygun şekilde kazımalar yapılır. Yapılan kazımaların da  çeşitli teknikleri bulunmaktadır . Bu tekniklerin kullanılması  ciddi ve titiz bir çalışmanın yanında ince bir ustalık gerektirmektedir. Hata kabul etmeyen ve geri dönüşü olmayan bu çalışma  uygulama sonrasında 600-800 C  de fırınlanır.  Kullanılan boyaların ve sırın rengi farklı olduğu için kazıma sonucu altta kullanılan sırın rengi ortaya çıkacağından tasarıma değer katan istenilen etkiler elde edilir.

Seramik, karo, granit gibi ürünlerin yanı sıra dik formlara da uygulanabilen sigrafitto, bilinen rengi siyah-beyaz etkisinden farklı olarak renkli şekilde de çalışılabilmektedir.

TARİHÇESİ

Sigrafitto sanatının ilk çıkış noktası Çin olup, sonrasında Karluklar ve  Karahanlılar tarafından devam ettirilmiştir. Selçuklu Döneminde çok zengin eserler verilmiştir. İran, İtalya ve Avrupa’ da yaygınlaşmıştır.  Sigrafitto Sanatı, Türk toplumunda uzunca yıllar unutulmaya yüz tutmuşken, Dumlupınar Üniversitesi’nde 1992 yılında Öğr. Grv. Leyla Kut tarafından ilk kez iğne uçları kullanılarak, çok ince detayları veren dokusal yorumlarıyla sırüstü resim çalışmalarında uygulanmaya başlanmıştır.